Wat even leek op een kunstzinnige aankleding van het Kamperlijntje, blijkt bij nadere verkenning een slordig gedumpte gevelsteen te zijn van het voormalige ziekenhuis De Weezenlanden. Het werk werd in 1957 aan de gevel van ’t Zusterhuus van het rooms-katholieke diaconessenhuis geplaatst. Zestig jaar later werd het bij de sloop van De Weezenlanden verwijderd en zou het een fraaie herbestemming krijgen. De spoordijk van het Kamperlijntje lijkt nu niet bepaald aan dat uitgangspunt te voldoen.
Wie in gedachten over de Frankhuisweg fietst zal het ingepakte kunstwerk niet meteen opvallen. Stadshagenaar Annet van der Linde was meer attent en meldde haar vondst via Twitter. Inmiddels heeft ook de politiek vragen gesteld over het hoe en waarom van de met weinig barmhartigheid weggemoffelde gevelsteen. Sinds in 2015 de sloop van het ziekenhuis begon verblijft het kunstwerk tussen hoop en vrees. De liggende lijdende man in de afbeelding lijkt er haast symbool voor te staan.
De gevelsteen is een verbeelding van het Bijbelse verhaal over een Sameritaan, die een zieke man barmhartig verzorgt langs de kant van de weg. Anderen liepen minachtend met een grote boog om hem heen. De verbeelding in het kunstwerk symboliseert de naastenliefde, die als drijfveer gold voor het personeel van De Weezenlanden. In deze tijden van individualisering zal het toch niet zo zijn dat ook de Barmhartige Sameritaan letterlijk aan de (spoor)dijk wordt gezet?
